Op 30 maart 2015 keurde de Interministeriële Conferentie Volksgezondheid (IMC) de “Gids naar een nieuw geestelijk gezondheidsbeleid voor kinderen en jongeren (GGKJ)” goed. Vrijwel meteen werden er 11 GGKJ-netwerken gecreëerd die zich richten op kinderen en jongeren binnen hun werkingsgebied.
De werkingsgebieden van deze netwerken vallen samen met de territoria van de provincies en het Brusselse Hoofdstedelijk Gewest[1].
Een GGKJ-netwerk biedt een integraal en geïntegreerd hulpverleningsaanbod aan voor alle kinderen en jongeren van 0 tot 23 jaar met psychische en/of psychiatrische problemen. De bedoeling is om zo snel en zo continu mogelijk in te spelen op de noden van deze kinderen, jongeren en hun context of leefomgeving. Elk netwerk bestaat uit alle relevante actoren, diensten, instellingen, zorgaanbieders, etc. van betrokken sectoren die samenwerken en hun beleid op elkaar afstemmen.
Om de hulpverlening te optimaliseren wordt er geïnvesteerd in de ontwikkeling van een aantal programma’s gefinancierd door de federale overheid, met name crisiszorg, langdurige zorg, intersectorale consult en liaison (expertise en kennisuitwisseling) en dubbeldiagnose (verstandelijke beperking in combinatie met psychische problemen). Meer dan 300 bijkomende voltijdse equivalenten worden ter beschikking gesteld aan de netwerken[2].
Meer weten over de verschillende initiatieven inzake de geestelijke gezondheidszorg voor kinderen en jongeren: www.psy0-18.be
[1] Hoewel er in de Duitstalige Gemeenschap een specifiek pilootproject voor de opvolging van kinderen en jongeren met psychische en psychiatrische problemen wordt gefinancierd door de federale overheid, vormt deze werking geen afzonderlijk GGKJ-netwerk maar maakt het deel uit van REALiSM, het GGKJ-netwerk van de provincie Luik.
[2] Deze financiering gebeurt niet door bevriezing van bedden (zie hoofdstuk 'Initiatieven inzake alternatieven voor hospitalisatie').